Donderdag, 25 juni, vierde onze vriend Yann zijn 59ste verjaardag. Dit keer niet bij zijn schoonouders in de buurt van Crépy-en-Valois (60), maar bij zijn moeder in Carolles. Een dorp in het departement Manche (50). Véronique zijn vrouw nodigde ons uit. En we zeiden ja. De grootste stad in de buurt is Granville, waar we vorig jaar een paar dagen zijn geweest.

De eerste grote hap van de 330 km ging over de A13 (Rouen-Caen). Daarna werd het de snelweg A84 (geen péage). In een opwelling besloten we de afslag 42 te nemen. Daar hadden we geen spijt van. De D577 kronkelde door het mooie landschap naar Vire. Dit stadje is in 1944 weggebombardeerd. Het enige oude monument dat is overgebleven is een stadstoren gebouwd door Henri I, koning van Engeland en hertog van Normandie. Vire is ook bekend als de hoofdstad van de andouille. Na de lunch, nee geen andouille, ging de tocht verder naar Avranches. Vervolgens via een kustweg (eerste zicht op de Mont-Saint-Michel) naar Champeaux, waar we een b&b hadden geboekt.

Véronique en Yann hadden een heel programma voor ons samengesteld. Een paar uur aan het strand van Carolles. Een wandeling van 2.5 uur over de rotsen naar de Cabane van Vauban. Een ochtendbezoek aan de markt van Jallouville. Ook voor de inwendige mens werd gezorgd. Yann`s verjaardagsdiner bestond uit fruits de mer (ook een van mijn favourieten). Mousette (spinkrab), bulots (welken), langoustines en grijze garnaaltjes. Een andere maaltijd was turbot en een licht diner van verschillende charcuterie.

Op zaterdag zijn we voldaan naar huis gereden, na een korte stop in Granville en een koffiestop in Villers-Bocage.

Maartje Michelson

Mousette

We waren nog niet goed en wel thuis of het kriebelde alweer. Veel `gedwongen` vrije tijd…. Een luxe probleem..?

We keken elkaar aan over de rand van onze boeken en het was een deal. Woensdagochtend ons `vaste` hotel geboekt in Saint Valéry en Caux, voor de nacht van 19 juni.

Vrijdagochtend nog een vol programma. Drie km rennen en drie km `snelwandelen` met Marcel. Daarna snel douchen om naar Parijs te gaan voor mijn lunch met Mee Lan Frank en Annabelle Mourougane, oud-OECD collega`s.

Het is erg belangrijk om de band warm te houden, want ik zou er graag teruggaan. Om 14.45 terug in StGé, de auto stond klaar. We moesten om 17.00 in St Val zijn omdat Marcel een interview gepland had. En we haalden het strakke schema. 17.30 Apéro-time: bij de locale supermarkt een fles cidre brut, pinda`s en chips gekocht.

Genieten op een bankje in de zon en met brutale meeuwen boven ons hoofd en aan onze voeten. Rondje langs de kade gemaakt om het schaaldieraanbod te vergelijken. En de belangrijke vraag: waar gaan we straks eten.

Het werd Le Corsaire, op het terras aan de haven en nog steeds in het zonnetje. Marcel had een vispotje en ik een bord fruits de mer. Na nog een wandeling langs de kade gingen we tegen 21.30 naar ons hotel.

De volgende ochtend, na een sandwich en koffie bij de PMU/brasserie en de aankoop van een kreeft aan de kade, richting Dieppe over de kustweg.

Onderweg een marktstop in Varengeville sur Mer en in Pourville sur Mer voor de oesters. Op de markt in Dieppe vis, twee kilo verse knoflook en een gebraden kippetje (voor onze lunch) gekocht. Het was nog redelijk vroeg, ipv rechtstreeks naar huis te rijden, nog een omweg gemaakt via Le Tréport.

Op het strand ons kippetje en een bakje frites gegeten (nog steeds in het zonnetje). Ik heb als klap op de vuurpijl een ritje gemaakt met de onbemande kabelbaan, het is een zelfbediening.

Marcel bleef beneden op me wachten. Toen huiswaarts in een auto die lichtelijk naar knoflook rook.

Ik heb het enorme voorrecht af en toe te worden uitgenodigd voor een wijn diner in Bordeaux. Dat komt omdat ik over wijn schrijf en er elke twee jaar een diner is voor de internationale pers tijdens de Vinexpo.

Zo ben ik twee maal op Mouton Rotschild geweest, een keer bij Lafitte Rothschild en een ander evenement op Château Haut Brion met de prins van Luxemburg, Robert Clarence Dillon.

Dit keer was het diner op Château Margaux, omdat daar een nieuwe kelder ruimte door architect Norman Foster werd geopend. Maartje mocht deze keer mee en we warden met een bus uit Bordeaux naar het chateau gebracht, beiden keurig in avond kleding.

Er was een grote tijdelijke ruimte achter het château gemaakt voor honderden gasten. Guy Savoy was de chef kok en er waren wat interessante wijnen.

Wij zaten aan tafel met Philippe Sereys de Rothschild en zijn vriendin, de actrice Carole Bouquet. Philippe is no de baas van het wijngoed Rothschild na het overlijden van zijn moeder Philippine. De baronesse was een actrice die een Rothschild had getrouwd. Philippe combineert de naam van zijn vader en die van zijn moeder en het familie bedrijf.

We waren het hele weekeinde in de stad. Eerst hadden we Emma bezocht in de Ariège en daarna gingen we bij Hans en Siranouche langs omdat het haar verjaardag was.

We hadden maanden geleden al geboekt omdat Bordeaux vol zit rond de Vinexpo en de prijzen door het dak gaan. We gingen terug naar een soort hotel waar we een keukenhoek hadden en niet dagelijks door schoonmakers werden gestoord.

Het hotel ligt vlak bij de kades in de Chartrons wijk. Vernoemd naar een Kartuizer klooster, was deze wijk lang het centrum van de haven overslag toen Bordeaux nog een grote handelsrol speelde. Daarna zijn de hangars in onbruik geraakt en werd de achterliggende wijk een soort “zone” voor krakers, junkies en anderen.

De kade is gerestaureerd en er is nu een heel mooi waterkant vanaf het centrum tot de Chaban Delmas brug. De hangars zijn verbouwd en daar zijn nu factory outlet stores, restaurants, een evenementen gebouw en parkeer garages op het dak.

De wijk er achter wordt nu steeds leuker, met winkel straatjes, nieuwe en moderne complexen en gerestaureerde oudbouw. We zouden er best kunnen wonen, vooral met uitzicht op de rivier. Wie weet komt het er eens van.

We moeten dan wel opschieten want in 2017 is er een nieuwe hoge snelheidslijn tussen Bordeaux en Parijs die de reistijd tot twee uur terugbrengt van meer dan drie uur nu. Dan zou je bijna dagelijks kunnen pendelen..

Veel van mijn huidig werk zou ik ook vanuit Bordeaux kunnen doen, ik moet er wel wat klanten bij hebben en we moeten dan natuurlijk wel even een huis vinden, en voor kopen heb je geld nodig en voor huren heb je vaak een vast contract nodig….Details, details.