Dit jaar zijn we naar het carnaval gegaan, een week voordat het in Nederland los barst. Dat kon omdat in Limoux de langste carnavalsperiode is van de hele wereld.
Ze smokkelen een beetje want in feite zijn het een reeks evenementen in weekenden.
Op zondag de 19de was de optocht van de dames; in bijna Venetiaans lijkende kostuums en maskers stonden ze in de zon of een met confetti besneeuwd plein, en gingen daarna onder begeleiding van een blaasband van het ene café naar het ander aan de place de la République terwijl andere mensen, al dan niet verkleed, in het zog mee gingen.
Het was “bon enfant”, niet erg drukbezocht, en buiten het toeristenseizoen. Wel bleken er een stel beroepsfotografen te zijn met een dame van de VVV.
Limoux was eens een welvarend wijndorp, met een mousserende wijn en “stille” wijnen, en distilleerderijen maar nu is het vooral een slapend provinciestadje, met een leuke markt, een groot winkelcentrum en een historisch centrum aan de rivier Aude.
De tocht tussen Mirepoix naar Limoux gaat door wijn landschap, over heuvels met mooi uitzicht en langs landerijen met schapen, geiten en koeien. Prachtig nu met het opkomende groen en heel veel witte bloempjes aan de grond tegen de nog dorre wijnranken aan.