De jonge ‘je-weet-wel kater’ Felix de Lagarde voelt zich al goed thuis bij ons. Hij miauwt om binnen te komen, eet en slaapt hier en tegen zessen in de ochtend miauwt hij weer om naar buiten te gaan. Soms slaat hij een nacht over en dat is goed want wij zijn er ook wel eens niet.
Maar de laatste tijd horen we soms gemiauw en dan staat er een zwart-wit kat beest buiten die veel op Felix lijkt maar het niet is – een dikkere en ronde kop. De twee stoeien af en toe en ravotten. Het is net of de tweede kat (poes?) langs komt om te kijken of Felix thuis is.
Laatst zat die kat op het raamkozijn van het huis waar Felix is weg gelopen.
Maar vanmorgen, nadat Felix om zes uur was vertrokken, hoorde ik luid gemiauw in de tuin. Ik keek en er zat een zwartwit beest in de tuin van de buren tegen het raster aan. Deze was groter, had een soort van dikke witte nek en kon kennelijk niet onze tuin in want te dik.
Familiereünie? Geen idee.
Maartje gaat zo bij Catherine langs, daar wil Felix ook wel binnen wippen overdag, misschien is hij daar. Inmiddels zit de andere kat in de passage onder onze auto te klagen en die grote, die heb ik niet meer gezien maar ik geloof dat het de kat is die ik wel tegen kom bij het rennen, tegen het pad naar het kasteel toe.

Ravotten