Elke twee jaar is er in Bordeaux een internationale wijn en drankenbeurs; de Vinexpo.
Als journalist bij Reuters, met een hobby in wijn verhaaltjes, ben ik daar zo gedurende zes jaar naar toe gegaan. De eerste keer kwam ik erachter dat er een “persdiner” was en melde me aan. Met wat vijven en zessen werd ik toegelaten en ging ik in smoking en met vlinderdasje naar Château Rothschild. waar baronesse Philippine ons een geweldig diner voorschotelde, met voortreffelijke wijnen en een groots vuurwerk festijn.
Ik zat toen aan tafel met de prins van Luxemburg en we dronken “zijn” Haut Brion en de huiswijn, Mouton Cadet. Niet slecht. We werden in een bus teruggereden naar de stad en de journalisten wisselden ervaring uit. De uitverkorenen waren helemaal onder de indruk van hun avond aan de tafel van La Tour.
Vervolgens werd ik uitgenodigd, en daarna zelfs met echtgenote, en deden we verschillende Châteaus aan, met tafelgenoten als Martin Bouygues – Château Montrose – of Carole Bouquet met Philippe Rothschild. Het eten werd door sterrenkoks verzorgd, soms zelfs meerderen, en de zalen waren rijkelijk gedecoreerd.
Nadat ik weg was bij Reuters ben ik nog wel naar Vinexpo gegaan, ik schreef nog over wijn voor het agentschap en ook voor Forbes. Maar in 2015 dacht ik dat het de laatste keer was, bij Margaux.

Summum
Dus wat schetste mijn verbazing toen ik in januari, doorgestuurd uit Saint Germain en Laye, een “vooruitnodiging” kreeg voor een diner bij Chateau Latour. Latour, het summum, flessen van duizend tot twee duizend euro…
Dus ik accepteerde graag, ook namens mijn vrouw, en gaf de adreswijziging door. We boekten een kamer in Bordeaux, want rond de Vinexpo is het moeilijk en duur, en wachtten af.
Er kwam niets dus ik stuurde mailtjes en LinkedInberichtjes maar kreeg geen antwoord. Ook de telefoon gaf alleen een antwoordapparaat.
Het was een gunst en een eer dus je gaat niet te veel stennis maken, en dan, ik schrijf amper nog over wijn.
We zijn wel naar Bordeaux gegaan afgelopen weekeinde en hebben er een prettige tijd gehad in een mooi appartementje in de Chartrons buurt. Het was warm. Op zondagavond hoorden we vuurwerk; dat zal het einde van het diner zijn geweest.
Wellicht als ik me toch had ingeschreven als pers voor de Vinexpo en een badge voor mezelf en Maartje had geregeld, zoals twee jaar geleden, was de uitnodiging toch gekomen. Maar het zou toch niet “juist” zijn geweest; het was mooi zolang het duurde.
Op zaterdag aten we bij Noailles in Bordeaux. Maartje had gebakken eendelever en ik een voortreffelijke kalfskotelet. We hadden een fles Léoville Barton uit 2011, heel aardig en nog net betaalbaar. Latour kunnen we ons niet veroorloven, zeker niet in een restaurant, misschien wel hun tweede wijn; Les Forts de Latour. Wellicht voor mijn 55ste verjaardag – het leven gaat door, sommigen dingen gaan voorbij en andere staan te komen; c’est la vie.