We kunnen natuurlijk niet elk weekeinde ver op stap gaan, hoe graag we dat eigenlijk zouden willen, maar er moet ook eens worden opgeruimd en schoongemaakt. Daarnaast wonen we in een fraai stadje en vlakbij Parijs.

Op zaterdag zijn we naar de stad gegaan om bloembollen te kopen voor in de bloembakken die nu in de kelder staan maar wel weer buiten kunnen hangen.

We gingen ook langs bij Bistrot Marguerite tegenover Hôtel de Ville omdat we daar op donderdagavond een Leiden’s Ontzet avond met haring en hutspot organiseren. ‘We’ zijn de Nederlandse Vereniging voor Parijs en omgeving waar Maartje al vele jaren bestuurslid is en ik sinds kort interim voorzitter ben (ik zat daarvoor in de kascommissie). De voorzitter had minder tijd en door een lichte bestuurscrisis trad de vice-voorzitter per direct af en toen werd voor een interim oplossing gekozen, ikke. Maar die vice-voorzitter zou wel het haringfestijn regelen dus ik moest wat borden in de lucht houden om scherven te voorkomen. Zo bleek opeens dat de haringen wel naar Parijs kwamen, maar dat ze van het vliegveld moesten worden opgehaald en in de vriezer van onze lokatie worden gedaan.

Met wat emailtjes en telefoontjes naar Nederland en Jordanië (waar iemand voor z’n werk was maar die persoon was wel als sleutelfiguur bij de haringzending betrokken), en met het betalen van een toch wel fiks bedrag, werden de haringen gered en voorkwam ik dat Leiden’s Ontzet tot Lijden op Toilet zou uitlopen. Maar we zijn nog niet op donderdag.

We hebben een straatdanser op het plein voor het stadhuis bekeken en de vele beelden op de voorgevel, daarna hebben we bij BHV in de kelder gekeken of er een messing lijst op de deur kan worden gezet (om beschadiging in het hout af te dekken) en daarna liepen we aan de andere kant de straat in richting van het Marais.

Nu is dat gedeelte van het Marais, bij rue du Temple en rue des Archives, het epicentrum van de Parijse homo scène en zie je vaak uitbundig uitgedoste heren rond paraderen. Die dag was er ook een geldinzamelingsactie voor een vluchtadres voor jonge homofielen die vanwege hun geaardheid door hun ouders op straat worden gezet. Dat is ook, helaas, nog Frankrijk anno nu (het op straat zetten). De actie werd opgesierd met bijvoorbeeld Mister France Leather 2012.

Op zondag gingen we naar de markt, aten we bij L’industrie en gingen we in het park kijken naar de jaarlijkse benefiet actie voor mucoviscidose, zeg maar ‘muco’ (taaislijmziekte). Er waren weer trekhonden en oldtimer auto’s waar je tochtjes in mocht meerijden. Het was droog, gelukkig. In de avond hoorden we weer de geluiden van het plaatselijke muziekfestival l’Estivale, dat ‘after party’s’ houdt in de Manège Royale, niet ver van ons slaapkamerraam…