Kitesurfing op het strand van Wissant

Aan de opaalkust

Het najaarsweer bleef mooi en daarom besloten we er nog een weekeindje op uit te gaan. Ik dacht aan de bossen in Bourgondië rond Avallon en Maartje wilde naar de kust. Niet naar onze “gebruikelijke” kust van St Valery-en-Caux, Dieppe of St-Valery sur Somme maar wat hoger – de Opaalkust ten zuiden van Calais.

Calais? Maar dat is toch een saaie havenstad met ferry’s en vluchtelingen? Ja, maar de buurt is niet saai. We wilden Cap Gris Nez bezoeken, en Boulogne sur Mer, Montreuil sur Mer, Etaples. We kenden Touquet en Berck al een beetje als grote strandplaatsen  die eigenlijk niet erg interessant zijn.

Het vinden van een hotel was niet echt makkelijk maar we vonden een klein etablissement met redelijke prijzen in Stella Plage, een zeestrand centrum uit de jaren 30 die de architectuur uit die tijd behouden heeft, met veel nieuwere gebouwen.

Op de heenweg stopte we eerst in Etaples, een vissersdorpje waar we een kleine lunch hadden met heerlijk bulots. Daarna naar Le Touquet, dat levendig maar te “aangelegd” was met allerlei vertier op het strand.

Dan de kleinere strandplaatsen, die zijn nog leuk. Hier in het noorden is er strand, de rest van Frankrijk heeft steentjes tot aan de Baskische kust, met wat kleine uitzonderingen.

In Berck was er een motorcross evenement dus daar zagen we het strand niet.

Het hotel was mooi en schoon, met een tuin waar we in konden zitten. Het hotel heet Les Sables D’Or (stranden van goud..) en licht vlak bij de duinen maar best een stuk lopen van het strand vandaan, waar je een Kurhaus straat kunt vinden. Ok het strand is zandgeel en met een beetje fantasie en goed licht is het goud-kleurig.

Het door hun aanbevolen restaurant was al vol, een ander kon ons pas na een uur ontvangen, dus toen maar een kleinere optie ergens in de donkere buurten (donker vanwege weinig licht waar de Q5 met GPS ons zonder problemen door heen loodste). Chez Claudine. No nonsense, wel lekker buffet en goede vis. Er was een interessante hond – een Picardische Herdershond (Berger Picard/Picardische Herder), wel zo toepasselijk.

Op zondag na het ontbijtbuffet naar Boulogne sur Mer, waar boven op een heuvel een citadel ligt, met Middeleeuwse straatjes en een fraaie Basiliek. In de haven was een markt en een zeerobbenshow. Verder naar het noorden via de kust en Cap Gris Nez (Grijzeneuskaap) – dat zijn in de zee uitstekende rotsen waarvan je goed de Engelse overkant (cliffs of Dover) kunt zien. Hier is het kanaal het smalst – daarom mikken de Kanaalzwemmers er op en  zijn hier in de buurt de kanaalboten en de Eurotunnel. Maar niet op deze beschermde natuurplek waar we een zeehond zagen vissen tussen de aalscholvers en meeuwen.

Toen we erheen reden dacht ik een eilandje te zien, en ik was verbaasd want er zijn hier toch geen eilanden? Nee, dat waren het niet, het waren langzaam varende gigantische containerboten.

Containerboot in het Kanaal

Containerboot in het Kanaal

De kust is hier mooi, we reden wat verder en zochten een plek om te eten maar dat bleek niet mogelijk vanwege de drukte. Uiteindelijk aten we wat frites in Calais, bij een park tegenover het gemeentehuis, in een kraam waar we geholpen werden na een groepje van jonge Somaliërs.  Vluchtelingen?

Op  de terugweg hebben we de plek van de “stad van gouden tentzeil” bezocht –  (Camp du Drap d’Or) tentenkampen waar François I en Henry VIII gesprekken hielden in Juni 1570. Calais was toen nog Engels en de twee hadden zo een “buurtgesprek” in enorme luxe tenten. Na de gesprekken, en ondanks alle hartelijke beloften, ontmoette Henry de Spaanse keizer Charles V en koos zijn zijde en niet die van Frankrijk . Het ‘perfide Albion’ kwam de reputatie na.

 

Camp du drap d'Or

Camp du drap d’Or

Nu is er niets meer van te zien, het zijn agrarische velden en kanaaltjes houden de voormalige moerassen droog; Een eenzame fietser fietste tegen de wind in.

We maakten daarna nog een stop in het kleine dorpje Montreuil-sur-Mer (dat absoluut niet aan de zee ligt maar wel veel dichter bij de zee is dan alle andere Montreuil’s – en de zee was vroeger dichterbij). Kopje koffie, plas stop en terug met de auto naar Saint Germain. Onderweg begon het te regenen, we hebben weer geluk gehad met het weer.

 

 

Geef een reactie