Na het fijne verblijf in het zuiden (van Nederland), gingen we op Tweede Kerstdag naar het `noorden`. Naar Breugel, waar Truus en Hille ons verwelkomden. Een kopje koffie met kerstkrans en een brandende open haard. Gezellig. Ik deed mijn rondje tuin en Marcel en Truus bespraken het kerstmaal. Edwin, Marcel`s broer, zou ook aanschuiven. Buiten viel de avond en onder het genot van een glaasje pakten we onze kadootjes uit. Ik kreeg het laatste boek van Mankell, met recht het laatste werk van hem, omdat hij er niet meer is. En van Edwin een doos witte, melk en pure chocolade muizen, van Chocolaterie http://www.hilfrawa.nl/. Miam!

We hebben heerlijk gewandeld bij het Oud Meer en genoten van een `lenteachtig`zonnetje.

Poseren in het zonnetje.

We zouden tot en met 2 januari in het Breugelse blijven. In overleg, of course, hadden we een paar wensjes opgegeven, zoals een dagje Amsterdam snuiven.

Op de 27ste zijn we met ons viertjes naar de film `Publieke Werken` gegaan in het NatLab. Als je in de gelegenheid bent, dan is deze een aanrader. Voor hen, die in Eindhoven e.o. wonen.  Ga ook eens naar het NatLab https://www.natlab.nl/.

Een heerlijk dagje in de Parel aan het IJ op de 29ste. Bep Knopper, onze lieve vriendin, sloot zich bij ons aan. Een greep: nieuw busstation aan de IJkant, zicht op het filmmuseum EYE, Zeedijk, Nieuwmarkt, Kloveniersburgwal, Prinsengracht, Hajenius. Lunch bij Brasserie Meuwese http://www.brasseriemeuwese.nl/, een biertje in het Molenpad http://cafehetmolenpad.nl/. Ter afsluiting een etentje bij De Zwaan http://www.dezwaan-son.nl/ in Son.

Holtkampkroketten – lekkur!

Ook de Michelson `traditie`, de nieuwste James Bond film kijken, werd in ere gehouden. Op de 30ste zaten we: Hille, Truus, ikke, Edwin en Marcel, op een rijtje, in Pathé. Het was de laatste sessie, en duurde van 21.15 tot na middernacht. Het was apart om na twaalven door de Philipsstad naar de parkeergarage te lopen. Eindhoven is bezig aan een opmars wbt interessante architectuur. Zie NatLab boven. Je zou er bijna van gaan houden.

Oudejaarsavond met Herman Finkers en knallend vuurwerk. En een glas champagne.

Op 2 januari heb ik samen met Truus, en andere vrijwilligers, het gemeenschapshuis `De Boerderij` gekuist. Daarna geluncht bij De Zwaan. De rest van de dag geluierd, Hollandse etensproducten ingeslagen. Zoals: pindakaas, erwtensoepen, rookworsten, zakken drop, witte broodbolletjes, worstenbroodjes. Want hoe leuk en lekker het ook is in Frankrijk, er zijn nu eenmaal lekkerheden die je hier niet kunt vinden.

Op zondag was het huiswaarts. We wilden stoppen in de buurt van Mons, voor een laatste frikandel en Belgisch frietje. Maar helaas het frietkot was gesloten.

De verwachte file bij de grensovergang viel reuze mee, er was namelijk geen file. We konden doorrijden. De douaniers zaten lekker warm in hun auto`s….

Ieder jaar komt de vraag: waar en welke data en hoelang zijn we waar en bij wie.

Gelukkig wonen onze beide families niet ver uit elkaar. Zuid-Limburg en Eindhoven/Son en Breugel. Na het nodige overleg besloten we dat de eerste stop en overnachting bij mijn zus Stephanie in Heerlen zou zijn. Stephanie, Wiel en hun twee kanjers van dochters, Maud en Lieve, wonen op loopafstand van Snow World, `s werelds grootste overdekte skihal.

Nu wilde het toeval dat dit jaar het glazen huis van het radioprogramma `Serious Request` in Heerlen stond. Willen jullie daar naar toe? Je kunt het ook live volgen op de tv. We besloten het bij het laatste te houden. Na een uurtje bijkletsen, kerstchocolaatjes snoepen en twee kopjes koffie, stelde Stephanie voor om de benen te strekken en naar Snow World te wandelen.

Het `lente` zonnetje scheen nog steeds lekker, dus de wandelschoenen aan. Aangekomen gingen de twee meiden vier keer met de rodelbaan https://www.youtube.com/watch?v=1wkotAwdGY0. Daarna nog eventjes de 500 trappen, alsof het niets is, beklommen. Met een schitterend uitzicht als beloning. We hadden van al het geklim en geloop honger gekregen. Gelukkig had Wiel een heerlijke maaltijd voorbereid: zuurvlees met frietjes! Het was miam!

Op de 24ste  zijn we tegen enen naar Meerssen gegaan, waar we de twee volgende dagen bij mijn moeder zouden zijn. Natuurlijk was mijn vader ook van de partij. We hebben hem alle dagen gehaald met de rolstoel. Het is erg fijn dat ze zo dicht bij elkaar wonen. We hebben door Meerssen en het park gewandeld en een biertje bij `Gasterij Goesting` http://www.gasterijgoesting.nl/ gedronken. De kerstlunch was zuurkonijn, met stoofpeertjes bien sûr! Dit alles weggespoeld met een mooi glas Bordeaux. Op Tweede Kerstdag kwam iedereen, om elf uur bijeen, om bij te kletsen. Richard had heerlijke kippenragout gemaakt. Mijn vader was bij voorbaat bang geweest dat het erg lawaaierig zou zijn, meer dan tien mensen in het appartement. Maar tijden veranderen. De jonge lieden zaten met koptelefoon op gekluisterd aan hun iPad en laptop.

Lieve, Stephanie, Noortje, Wiel, Anique en Maud (vlnr)

Wij zijn tegen drie uur naar onze volgende etape gegaan: Truus en Hille in Breugel.

Vorige week zondag (13 december) keken we een week vooruit. Het beloofde een volle verrassingen week te worden. Terugkijkend klopt dat helemaal.

Het begon op dinsdagavond. Kennismaken met Huygens cosmetica produkten, onder het genot van een drankje en borrelnootjes, in hun vestiging in de Marais. Gevolgd door een champagne cocktail, georganiseerd door onze vriend en VIP-voorzitter Frederik Boriau, in de bar van het Hilton Hotel Saint-Lazare.

Op maandag was Fons Triest, onze goede vriend uit Almere, die we regelmatig ontmoeten in Dieppe, in Parijs aangekomen. Samen met Margie, zijn vriendin uit Landsmeer hadden ze een vijf-daags bezoek gepland. We stelden voor om met hen te lunchen op woensdag. Het werd het Café Louis Philippe. Het was super gezellig met een café calva als afsluiting. Daarna rondlopen in de Marais met een happy-hour biertje bij Le Père Fouettard.

Het klikte tussen ons viertjes. Tja, wat wil je ook : drie Amsterdammers en een zuiderlinge. Fons en Margie hadden de Champs `by night`nog niet gedaan. Dus, ja, je raadt het al.

Donderdagavond liepen we met ons viertjes over de `mooiste avenue` ter wereld. Na veel oooh, aaaah, wat mooi. Kwam de vraag `waar zullen we gaan eten`. Marcel stelde Wepler voor, een brasserie aan de Place de Clichy. Het werd een diner, dat we niet snel zullen vergeten. En dat in de positieve zin, uiteraard. Een kleine greep: oesters, halve krab, entrecote, kaasplateautje, Pouilly Fumé, Bordeaux. Een attente bediening, mooie setting. Kortom, een grande finale.

Oh ja, nog bijna vergeten. Woensdagavond, waren we bij onze vrienden, Anita en Jimmy, dus na het happy hour biertje. Ze hadden ons uitgenodigd voor een pre-Xmas etentje. Zelfgemaakte foie gras, magret de canard, brie au truffes.

Een paar maanden geleden had ik me in een opwelling geregistreerd bij WICE. Ik ging naar de open-dag en mijn email adres werd in de hoge hoed gegooid. Een paar dagen later: “surprise, surprise: u heeft twee theater tickets gewonnen”. We kozen voor `le mensonge` met o.a. Pierre Arditi, op 19 november. Helaas moesten we die datum annuleren omdat we toen andere dingen aan ons hoofd hadden.

Maar we kregen de kans om een andere datum te kiezen, het werd 10 december. Uitgerekend die dag besloot het RER A personeel te gaan staken. Het is ook altijd wat… Maar dit weerhield ons er niet van om naar Parijs te gaan. We parkeerden de auto in La Défense en namen vandaar de metro naar Concorde.

Het was een heerlijk avondje uit in theater Edward VII. Deze Engelse koning, die een groot liefhebber was van Parijs, heeft in 1911 dit theater opgericht. Het diende eerst als cinema en heeft nog steeds die opstelling zoals je die in de oudere bioscopen aantreft, zoals de stalles.

En het toneelstuk is een aanrader!

In onze Parijse tijden organiseerden we regelmatig dinnerparties voor vrienden. Het appartement aan de rue de Chabrol in het tiende was er perfect voor.

Tijden veranderen, we wonen nu in StGé en dinnerparties zijn lunchparties geworden. Waarom? Het heeft veel te maken met de bereikbaarheid. In Parijs is het eenvoudiger met de metro te komen en een taxi terug te te nemen. StGé ligt op zo`n 18 km van Parijs waar onze meeste vrienden wonen.

Dus zijn we overgestapt op Sunday lunches. Onze gasten komen tegen elf uur. We nemen ze mee op een toer door het dorp, bezoeken de grote openlucht markt. En als er tijd over is, na de lunch, een `uitbuikwandeling` in het kasteelpark. Tegen half een is het apérotijd. En gaan we tegen enen aan tafel.

Op 11 oktober was het de `eer` aan Nathalie, Yann en Véronique. Voorgerecht: oesters, hollandse haring en pelgarnalen; in Nederland noemen we deze `hollandse garnalen`. Hoofdgerecht: een mooi stuk rundvlees `merlan`, de nederlandse term is `diamanthaas`, met groenten van het seizoen, gevolgd door een kaasplateau met vers fruit.

Het is moeilijk van te voren te weten of het klikt tussen de gasten. Maar we hoefden niets te vrezen. Véronique en Nathalie zijn beiden opgegroeid in de Denain regio, dus `noordelingen`. Nathalie was, tot voor kort, communicatiemedewerker bij Peugeot PSA. Geen gebrek aan gespreksstof wanneer journalisten bij elkaar zijn. De tijd vloog voorbij en tegen half vijf vetrokken ze alledrie, om op tijd thuis te zijn voor de rugbymatch France tegen Australië. Yann en Véronique waren met de auto gekomen en gaven Nathalie een lift.

Op 26 september hadden we weer een keertje afgesproken met Fons in Dieppe. Het beloofde mooi weer te worden en we besloten om dit keer weer eens echt voor de vismarkt te gaan. Dus niet bij het scheiden van de markt, pas tegen elven, aankomen.

De wekker om 06.30 gezet, oef, dat is wel erg matinaal. Douchen, een espressootje, een yoghurt, een eitje. We zaten om 07.30 in de auto. En we waren er om 09.15. Op naar de vismarkt die idd nog een mooi aanbod had. We kochten twee St Pierres en twee carrelets. Ik had Fons een smsje gestuurd dat we er waren. We kwamen hem tegen op de markt en we zouden later met hem afspreken op een van de vaste koffieplekken.

Op de markt, bij onze vaste kaaskraam, eitjes, een Neufchatel, een camembert en een halve Pont l`Eveque gekocht. Daarna koffietijd met Fons en zijn ooms en een tante. Helaas had de Turbot, het restaurantje waar je vroeger kon binnenlopen zonder reservering, pas een tafeltje beschikbaar om 14.00. Dus niet!

Op aanraden zijn we naar Newhaven gegaan. Het was aardig. We wilden nog oesters kopen in Pourville dus tegen vieren was het afscheidnemen van Fons.

We waren tegen 19.00 weer thuis, de auto rook naar vis, oesters en kaas.

En dan de haring.

Op 2 oktober hebben we weer zoals vanouds een haringavond gehad in Parijs. Ook dit keer had Marcel, als voorzitter van de NLVP, haringen kunnen regelen. Het was een gezellige avond met oud-bekenden en nieuwe gezichten in Bistro Marguerite.

De avond kreeg nog een staartje. We misten de laatste trein naar huis en daar stonden we dan op het Rueil-Malmaison station om 00.30. Een stationsmedewerker zei `neemt u maar de nachtbus, had u maar een trein eerder moeten nemen`.

Eensklaps klonk er een vriendelijke stem, die vroeg `waar gaat u naar toe? Ik woon ook in Saint-Germain-en-Laye. U kunt meerijden als u wilt`. De stem hoorde bij de stationsbeheerder. We werden keurig afgezet op Place Royale. Service bestaat nog steeds.

Noortje, ons nichtje en Marcel`s petekind, was op 7 september jarig en mijn moeder op 9 september, dus op twee weekdagen. We wilden er wel weer eens een keertje bij zijn. Dus na wat heen en weer mailen werd besloten om mama`s verjaardag op zaterdagmiddag bij haar te vieren en Noortje`s verjaardag op zondag in Maastricht. Ook de twee overnachtingen werden geregeld. Vrijdagnacht bij Hille en Truus in Breugel en zaterdagnacht bij Richard, Anique, Siemen en Noortje in Maastricht. De laatste keren lieten we Lille en Antwerpen links liggen als we naar Breugel reden, we namen dan de route `onderlangs`, via Cambrai, Valenciennes, Mons en Luik. Hille heeft vrijwel zelden problemen via de Antwerpen route, dus besloten wij op vrijdagochtend die route ook te nemen. Stom, stom. We kwamen in een grote file terecht bij Lille en bij Antwerpen was het helemaal een ramp. De ringweg bij de Scheldestad stond kompleet vast. Achteraf gezien ook wel logisch, het was vrijdagmiddag rond 13.00. Het was een leer voor de volgende keer. Of we nemen de Antwerpen variant niet op een vrijdag en niet rond het drukste tijdstip van de dag of we blijven onze `route de soleil` trouw.

Vrijdag was het heerlijk weer. Bij Hille en Truus in het zonnetje in de tuin gezeten. Toen naar Nuenen voor het lekkerste ijsje in de regio. En bij de supermarkt een paar zakjes Klene muntdrop en een literpot pindakaas gekocht. Zaterdagochtend naar Meerssen. Heerlijk geluncht met ons viertjes, lekkere witte broodjes en worstenbroodjes. Tegen 14.00 kwamen Richard, Stephanie en Wiel met de kids. En was het smullen geblazen, mama had namelijk vreselijk lekkere vlaaien en gebak gekocht. Tegen vieren hebben we papa teruggebracht en hebben we een wandeling gemaakt door het centrum van Meerssen. Tegen zessen reden we naar Maastricht. Richard had overheerlijke pizza`s gemaakt. Ja, mijn broer, kan er wat van! Zondagochtend een wandeling gemaakt door de velden naar Vroenhoven/Riemst in België. Er was een rommelmarktje en de toegangsprijs van €2/pp gaf recht op een consumptie. Op de terugweg hebben we het museum `De Brug van Vroenhoven` bezocht. Dit museum, gelegen aan het Albertkanaal, geeft een indrukwekkend overzicht over de WOII en een uitleg over de rol en betekenis van de binnenscheepvaart. Tegen 14.00 begon Noortje`s feestje. Helaas konden we niet de hele middag blijven, we hadden immers nog zo`n 450 km voor de boeg.

Maartje

Grenspaal Nederland België